2021: Het jaar van de M


Moedertje lief vroeg het weer, hoe ik op de voorbije 365 dagen terugblikte. In alle globaliteit passeerden wellicht al betere jaren de revue. Toch sprongen vooral fijne herinneringen en levensgebeurtenissen me te binnen. 2021 kan in één simpele letter worden samengevat, zowaar de dertiende van het alfabet. Als je die een paar keer achtereen zet is het duidelijk geen ongeluksgetal. Mmmm. 
 
Moeten we chronologisch beginnen met de M van medebewoner? In januari haalde ik een maatje als huisgenote in huis. Haar jarenlange lesgeven en omgaan met kinderen veranderde een ooit plagend verwijt in een blijvend bij- en koosnaampje; Mossel. De twee mossels zouden een paar maanden als makkers samenhokken, vooral om praktische overwegingen. Niet geheel verrassend kwam teen van tander. Het mevrouwtje is met geen stok weg te krijgen – neem dat aub niet letterlijk – en dat tijdelijke samenwonen werd een meerjarenplan. Mijn mossel. Voortaan mijn madam. 
 
Marathon
 
Mag er nog iets bij? Masochisme misschien? Plezier in het ondergaan en onderdrukken van pijn? Vooraleer de denkpistes de verkeerde kant dreigen uit te gaan, de kanttekening dat het hier om sport gaat; de marathon. Als meeloper meegevaren op de positieve sporttrend die lockdowns met zich meebrachten. We lopen 42,195 kilometer. Vrijwillig. Voor het plezier. De pijngrens ver overschreden en een exploot uitgevoerd. De Sinaaiberg overwonnen en iets van de nog-niet-echt-uitgeschreven Bucket List afgevinkt. In een M-jaar klinkt emmerlijst zelfs beter. 
 
Misschien een nieuwe professionele uitdaging? Van een goede job naar een leuke job binnen hetzelfde topbedrijf. Dat kan ook. Marketing staat op het lijf geschreven, maar jammer genoeg nog niet op een cv of diploma. Ook daar kwam verandering in. De aantrek van een functie is subjectief. Vanuit dit standpunt zijn er véél, maar dan ook echt véél, postjes minder aantrekkelijk dan een maandelijkse vergoeding in ruil voor content creatie en storytelling. Was deze blog ergens het vuur aan de lont? 
 
Magie
 
Mogelijk het allermooiste van 2021. De magie van Moeder Natuur. Naarmate de levensjaren voor wijsheid kunnen doorgaan, dringt steeds feller het besef binnen dat voortplanting geen evidentie is. Tussen de bloemetjes en de bijtjes zweeft een willekeurig goedkeuringsproces. Van huisje en tuintje kan iedereen zich voorzien. Dat kindje is mede door termen als onvruchtbaarheid, miskramen, trage zwemmers en PCOS niet zo vanzelfsprekend. Of je nu wekelijks naar de kerk gaat, nooit een vlieg neerslaat of niemand van ganser harte haat, dan nog bestaat de kans dat je moet zwoegen voor je nageslacht. 
 
Mooier dan de tranen in de ogen van je kleine zusje en tevens co- (vergeet die mossel niet) beste vriendin die je na een - gelukkig niet zo - lange strijd een petekind mag beloven, dat moet ik nog meemaken. Met veel plezier ja. Dat nog twee vrienden in 2021 eindelijk deugddoend babygeluk mochten aankondigen, bleek de hagelslag op een reeds decadent dessert.
 
Met de kwaliteit van de momenten die dit overzicht niet haalden in gedachten, mag 2021 als magnifiek worden beschouwd. Voor 2022 leggen we de lat onbaatzuchtig wat lager. Het mag iets minder zijn, maar dat moet niet.  

Reacties