Het EK-Vraagstuk

Of ik mijn kaarten voor het EK wil behouden? Een emailtje van de Europese Voetbalbond bood de mogelijkheid om de tickets - die bijna anderhalf jaar geleden werden aangekocht - te retourneren. Geen gemakkelijke vraag, want er zijn meer variabelen dan zekerheden. Een vraagstuk én een klaagstuk.

Successful

Eventjes een throwback naar dinsdag 10 december 2019, iets voor middernacht. You've Got Mail, zei de computer. Your ticket purchase for the UEFA EURO 2020™ was successful. Zo'n ticketverkoop was de voorbije toernooien altijd één grote loterij. Daarom vroeg ik tickets voor zes van de zeven mogelijke - als de Rode Duivels het tot de finale schoppen - wedstrijden van onze nationale trots aan. Er zes vragen om er hopelijk twee te krijgen. Voor het eerst in mijn leven de jackpot gewonnen, want ik had ze alle zes. Na het spreekwoordelijke gat in de lucht volgde ook het spreekwoordelijke armoe troef. Diep in de buidel tasten voor toegangstickets en korte citytrips in heel Europa om België misschien het EK te zien winnen, dat had ik er wel voor over. 't was echter een medaille met een roestige keerzijde. Ineens kwam het besef dat ik misschien zes keer in het buitenland zou zitten terwijl er op Belgische markten ongeziene volksfeesten losbarsten. Over een zure appel gesproken. 't is ook nooit goed..

Effe vooruitspoelen naar dinsdag 17 maart 2020, deze keer in de late namiddag. You've Got Mail, zei de computer. UEFA 2020™ postponed. Omdat we allemaal donders goed weten waarom het EK ineens naar de zomer van 2021 werd verplaatst, sla ik de oorzaak eventjes over. Financieel viel dat wel mee. De tickets om de matchen bij te wonen waren al betaald en voor de vluchten en hotels kwam ineens een jaartje uitstel. Nog eens twee maanden later toonden de grote piefs van UEFA zich inschikkelijk. Tijd en ruimte om in de zomer van 2020 te reizen betekende niet dat de zomer van 2021 even vrij was. Een eerste portaal om tickets te annuleren voor een volledige terugbetaling werd geopend. Die optie nam ik wel. Binnen de eigen landsgrenzen hoogtepunten meemaken en tussendoor de rest van Europa zien; een compromis waarmee ik kon leven. Of hoe alles in zijn plooi kan vallen.

Thanks, but no thanks

Die fijne vooruitzichten werden alsmaar minder waarschijnlijk. Tussen veertigduizend supporters in het Parkenstadion van Kopenhagen zitten of met zestigduizend de finale op Wembley zien? Zelfs zonder glazen bol wist ik dat we dat niet zouden halen, omdat we niet zo snel van deze hele heisa verlost geraken. Zou dat EK wel doorgaan? Zoja, mogen er dan supporters in de stadions? Zoja, hoeveel en wie komt er nog in aanmerking? Donderdag 21 januari 2021 zat er een nieuw mailtje in de Postvak In met andermaal een kans om tickets te annuleren. Thanks, but no thanks. Ik wilde mezelf midden juni niet voor de kop slaan met het idee dat ik door fout opportunisme een unieke ervaring had opgegeven. Als dat EK doorgaat én er mogen toeschouwers de dranghekken voorbij, dan ga ik.

Ben je het heel zeker? Op vrijdag 9 april 2021 vroeg UEFA het opnieuw. Laatste kans om je tickets terug te geven. Het EK gaat door én er zullen toeschouwers aanwezig zijn, dat heeft de Europese Voetbalbond beslist. Zij weten nu al dat er binnen twee maanden geen zoveelste golf of variant komt. Elke organiserende speelstad bepaalt met welke bezettingsgraad het ieders gezondheid en veiligheid kan garanderen. Voor Kopenhagen geldt dus iets minder dan twaalfduizend man. Iedereen die na dit venster nog kaartjes in het bezit heeft, is volledig zelf verantwoordelijk om er te geraken. Supporters moeten - de maatregelen van hun overheid indachtig - zelf zorgen dat ze binnen geraken. Dat het schoentje knelt is een understatement. Dat is proberen om je 54 in een 36 te krijgen. Dan win je al eens de lotto..

Vraagtekens

Niemand heeft een pasklare oplossing voor dit vraagstuk. Moet ik gevaccineerd zijn? Krijgen we dan voetbalstadions met alleen maar zestigplussers, risicopatiënten en mensen uit de zorg? Volstaat een negatieve test? Moet die vooraf plaatsvinden of krijg ik in elke luchthaven een stokje in mijn neus? Mag ik van mijn eigen overheid de landsgrenzen over? Moet ik na een eerste wedstrijd voor tien dagen in quarantaine en mis ik daardoor de volgende match? Krijg ik voor die tweede dan mijn geld terug? En wat als er uiteindelijk toch nog teveel kaarthouders zijn? Is er dan een objectief criterium om te bepalen wie wel of niet binnen mag? Keren we dan terug naar ieders vaccinatiestatus? Als X, dan Y, maar niet helemaal Z of toch Q? En dat voor iemand met een wiskunde-allergie. Of er giscorrectie is weet ik niet, maar ik waag het erop en gok gewoon. Mijn antwoord is 7, dat van mijn collega Bobbejaanland en mijn overbuur zegt blauw. 

De tickets voor een eventuele kwartfinale - dat halen we toch? - geef ik op. Dat kan zomaar Azerbeidzjan zijn en ik spreek zelfs geen Portugees. Van de zes kaarten stuurde ik de helft al terug. Naar Kopenhagen, voor Denemarken-België op 18 juni, ga ik zeker! Denk ik.. of toch niet? Wat was de vraag ook alweer?