't Zijn Zotten

't Zijn zotten die werken, zong Juul Kabas in 1980. Ge wordt er niet rijk van en ge wordt er zo muug van. Mijn inziens wordt het tijd om een remake te maken. 't Zijn zotten die lopen. Ge wordt er niet rijk van en ge wordt er zo muug van.

Ik ben van het voetballerssoortje. Als we het gewone volk mogen geloven worden wij niet zo graag moe. Op een balleke stampen en erachteraan hollen, meer is dat niet. Toen iemand in oktober '20 besliste dat we minstens drie maanden niet op dat balletje mochten stampen, leek een halve marathon wel een leuke uitdaging. Zeker voor iemand die in zijn hele leven nog maar één keer twaalf en bij één enkele uitvlieger eens per toeval zeventien kilometer had gelopen. Al de rest bevond zich onder de grens van tien kilometer.

Lichte euforie

Die 21.0975 meter kwam er begin december van. Met een kleine marge onder de twee uur gebleven was het vooropgestelde doel behaald. Bekocht met een kleine week afzien, van kleine teen tot de nek. Er waren zelfs spieren bij die niks met dat lopen te maken hadden en blijkbaar gewoon wilden meedoen. Fear Of Missing Out of zoiets. In de lichte euforie na die mini-mijlpaal waagde ik me aan een stoute doch veilige uitspraak. "Als we niet mogen shotten, loop ik een marathon!". Veilig, wegens de vrij stellige zekerheid dat het witte leer eind januari weer over groenbruine grasmatjes zou rollen.

Kwam ik effe bedrogen uit, joh.. toen iemand in januari '21 besliste dat de eerstvolgende amateurvoetbalwedstrijd pas voor augustus of september zou zijn. Daar sta je daar met je grote mond vol pijnlijke - van die halve marathon - tanden. Toch geloof je in eerste instantie in je eigen kunnen, want rondom jou slagen andere normale stervelingen daar ook in. Bij nader inzien blijken dat dan toch geen stervelingen van hetzelfde soort als ik. Slechte referenties dus.

Demotiverende vrienden

Eerst en vooral zijn er de collegaatjes die er in hun proper hemd of werkkledij niet meteen als waanzinnige atleten uitzien, maar schijn bedriegt altijd. Ouderdomsdeken Lieven is al een ultraloper, wat eigenlijk eerder op een aandoening dan een hobby wijst. Dan is er nog Finding Dorian, een film waarin de hoofdrolspeler enkel te vinden is op een of ander geschift parcours. De gekke man (te volgen via Lucky Luke Runs op Insta) liep al eens van De Panne naar Knokke, zijnde tachtig kilometer op iets meer dan negen uur tijd.. ik herhaal: tachtig kilometer op iets meer dan negen uur! Mister Steal Your Girl Dhondtie loopt dan weer aan een tempo dat ik op een gewone fiets niet haal.

Dat zijn zo van die mannen die klagen over een 'slechte dag' wanneer ze jou al kruipend twee keer inhalen met een volle boodschappentas op de rug. Gelukkig zijn de tips die ze geven wél nuttig. Een beter voorbeeld dacht ik dan in een mede-voetballer te vinden. In de privésfeer staat hij beter bekend als de slappe, wegens een niet altijd even energieke uitstraling. Ondertussen moet ik mijn woorden inslikken. Zeer pijnlijk wanneer je iemand slap noemt, maar in de verste verte niet in de buurt van zijn sportieve exploten komt. De uitbater van privécafé Jeaubert is enkel slap wanneer hij dat wil zijn en zou me in zijn sierlijke stijl meermaals dubbelen, indien gewenst.

13 juni

Ik kijk dus enkel nog naar mezelf en volg een schema van de vriendelijke mensen van Runnersworld. Op dertien weken tijd ben je volgens hen klaar voor meer dan veertig kilometer. "Maak daar maar zeventien van", aldus de wijze woorden van't  Kinesistje. De vele kwaaltjes en pijntjes hebben intussen duidelijk gemaakt dat ook dát te ambitieus was. De streefdatum van 13 juni volgt zo'n twintig weken na de eerste training. 

Nog twee maanden pijn lijden, mezelf vervloeken en mijn weinig doordachte keuzes in vraag stellen. Enkel en alleen om ooit bij dat ene procentje - deze statistiek is enkel gebaseerd op veronderstellingen - van de bevolking te horen die erin slaagt een marathon uit te lopen. Daarna hang ik de loopschoenen niet alleen aan de haak, ik steek ze tijdens een ritueel in brand en gooi de assen in de kattenbak. Een koor zal de plechtigheid voorzien van toepasselijke deuntjes: 't Zijn zotten die lopen. Ge wordt er niet rijk van en ge wordt er zo muug van.