Driemaal Scheepswrak



Driemaal is scheepsrecht of derde keer is trakteren. We hebben het allemaal al gehoord en zelf uitgesproken. In de spreekwoordenleer - oftewel paremiologie - is drie namelijk een heilig cijfer. Of we nu met z’n allen weten waarom, is een andere kwestie. Gezegden zijn als statistieken: je kan er alles en niets mee bewijzen of verklaren, maar soms heb je van die dagen waarop het spreekwoordelijke realiteit wordt. Donderdag was zo'n dag. Geen scheepsrecht, wel scheepswrak. 

't begon allemaal met die verdomde wekker om 6.40u. Toegegeven, het was mijn eigen fout dat het nachtje ervoor zo kort was na een avondje chillen op een bevriend terras. Toch had die wekker mogen weten dat ik snooze bedoelde toen ik hem uitzette. Als er wat later zonnestralen door de niet-zonwerende gordijnen op je verward smoeltje schijnen, besef je snel dat er iets niet klopt. Het klokje op mijn nachtkastje leek gemeen te glimlachen met 7.45u op het scherm. Mijn werkdag begint normaal gezien een kwartiertje vroeger. Damn. Wat volgde kwam uit een snelcursus Uit Het Bed Springen, Opfrissen, Aankleden & Vertrekken. Ter info; mijn record staat op een dikke vijf minuten. Omdat we het ontbijt thuis uiteraard overslaan, kijken we stiekem een beetje uit naar het alternatieve ontbijt: twee chocoladekoeken van de bakker die we onderweg naar kantoor passeren. Je raadt het al; wegens congé stonden we voor een gesloten deur. Het komt voor de bakker kwam al niet meer in aanmerking voor spreekwoord van de dag. Het enige dat gebakken werd, waren mijn peren.

Gesloten deur bis

Met iets meer dan een uur vertraging en het traditionele - zij het uitzonderlijk beperkte - hoongelach van de collega's begon de werkdag. Gelukkig wat meer uitgerust dan als de wekker wél zijn eigenaar had gekend. Na een gezond slaatje - écht waar! - tijdens de middag besloot ik van het resterende halfuur te profiteren om een UPS-locatie op te zoeken. Ik kocht recent een nieuwe iPhone en kon de oude voor een kleine korting terug opsturen. Snel de openingsuren en het adres van de dichtstbijzijnde UPS-partner bekeken en richting stadscentrum vertrokken. Bij aankomst, je raadt het al; wegens congé stonden we voor een gesloten deur. De steen waaraan deze ezel zich 's ochtends in Wortegem-Petegem al eens had gestoten, was blijkbaar op tournee en lag nu Waregem. Zucht.

Tenzij ik over enkele weken een flitsboete in de bus krijg, is het voor die bewuste donderdag bij drie facepalms gebleven. Driemaal scheepswrak dus. Alle paremiologen noteren het verhaal vlijtig in hun verzamelboekje Zie Je Wel. Soms heb je van die dagen.

Reacties

Een reactie posten