Een stapje zetten

Net zoals zo veel andere uitdrukkingen kreeg ook "een stapje zetten" in deze nieuwe wereld een andere context. Vroeger gebruikten we het eerder figuurlijk in het weekend voor uitgaan, feesten, dansen, drinken. Vandaag gebruik ik mijn keuken als dansvloer en drink ik in mijn woonkamer. Ik zet vooral dagelijks letterlijk een stapje, in het weekend zelfs bijna dertigduizend. Als ik nu van 't padje ga, ben ik gewoon in volle bewustzijn van het wandelpad afgeweken.

Brakel, hartje Vlaamse Ardennen, heeft namelijk meer te bieden voor de letterlijke dan voor de figuurlijke stapzetters. Op een paar gezellige resto's, enkele bruine kroegen en het populaire Bij Jo na moet je niet echt in Brakel zijn. Wél is deze kleine gemeente een wonderland voor wandelaars. Het omschrijven als vijftig tinten groen is niet eens overdreven. Overal pittoreske landschappen die je zo aan een muur kan hangen. Zelf hoef ik maar de voordeur te openen en te kiezen of ik links of rechts wil gaan. De opties zijn legio. Binnen een straal van een paar kilometer rond mijn woning kan ik wandeltochtjes maken van liefst twintigduizend stappen zonder ook maar één steen dubbel te moeten zien. Elke straat die ik inga biedt me minstens twee nieuwe mogelijkheden. Elke nieuwe route leidt zowat standaard tot verwondering. Ik woon hier al dertig jaar en ontdekte de voorbije weken toch dagelijks een ander Brakel. Kasten van huizen, verstopte kleine winkeltjes, alpaca's, ezels en lammetjes, allemaal in mijn achtertuin. Een infobord op het Mijnwerkerspad geeft zelfs een lesje in lokale geschiedenis.

Bubbelaars

Ik ben ook lang niet de enige, want tijdens een wandeling van een halfuurtje kruis ik op veilig afstand meer dan een handvol stappers. Op die manier is een stapje zetten nog steeds een sociaal evenement. We zeggen "goeiedag" of erkennen elkaar met een subtiele hoofdknik en steken ons hand op voor iemand in de verte. Soms leidt je wandeling zelfs tot een interessante twee uur-durende babbel met die ene overbuur van wie je al drie jaar de achternaam niet kende. Dankzij het bubbelverhaal kan je nu ook vrienden of familie meenemen voor een miniatuur avontuur en verwonderde blikken richting de plaatselijke fauna en flora. De ideale gelegenheid om bij te praten met een mede-bubbelaar of te bellen met een niet-bubbelaar. Voor je het weet kuier je tussen lunch en avondmaal zo'n zestal uur rond. Om nog een derde betekenis te geven aan een stap zetten: In februari haalde ik een zielig gemiddelde van 2.771 stappen per dag, in mei was dat 8.887. Dat heet dan een stap in de juiste richting.

Uiteraard mis ik die gezellige avondjes tooghangen met de vrienden of een goed feestje tot de vroege uurtjes. Terwijl ik reikhalzend uitkijk naar de terugkeer naar het oude neem ik vrede met het nieuwe. Het letterlijke is namelijk een aanvaardbaar en zelfs gezonder alternatief dan het figuurlijke.