Nationaal Wandelweekend

Dat had ik donderdag- of vrijdagochtend niet gedacht. De ene liet zijn auto vijf minuten warmdraaien en de andere kraste het ijs al van de voorruit. De winter leek in het land, tot de weergoden beslisten om ons een heerlijk herfstweekend te bezorgen. Voor dit weekend werd de hashtag #herfstwandeling in het leven geroepen. Zou er zelfs een landgenoot zijn die dit weekend niet op zijn minst de beentjes ging strekken, een looptochtje deed of met de fiets ging rijden? 

Zaterdagochtend zette meteen de toon voor de rest van het weekend. Het stralende herfstzonnetje motiveerde menig wielertoerist om zijn of haar stalen ros van stal te halen. Een ritje met de auto leek op het spelletje Fietser Ontwijken. In tegenstelling tot de zaterdag voor de Ronde Van Vlaanderen bezorgden die wielertoeristen me deze keer geen frustraties, integendeel. Geniet ervan, mannen! Het is zowat het enige waar we kunnen van genieten. En verrek, ik doe mee, maar niet met de fiets. Om de een of andere reden schuilt er nog geen flandrien in mij. Zeg nooit nooit, want tot een jaar geleden was ik noch loper noch wandelaar. De talloze fietsers van zaterdagvoormiddag overtuigden me om zelf sportief van de buitenlucht te profiteren. Een looptochtje van meer dan anderhalf uur aan lage hartslag. Trainen voor een halve marathon enerzijds en tijd genoeg om te genieten van de natuur en de vrolijke wandelaars anderzijds. Ja, er kwamen na dat looptochtje ook frietjes aan te pas, maar we dwalen af. Eventjes één met de natuur in de zuivere en blauwe lucht. In de gegeven omstandigheden was dat een heerlijke novemberzaterdag. Ik moet toegeven dat het toch een beetje jammer is dat - en ik kan enkel voor mezelf spreken hier - er een tweede lockdown nodig was om opnieuw een gezond en verantwoord stapje te gaan zetten. 

The Greeting Game

Zondag werd zowaar nog fijner en dat vond blijkbaar ook iedereen op de sociale media. Wat een samenhorigheidsgevoel kregen we. Van het ene wandelkiekje naar de andere fietsfoto, van natuurparken tot boswandelingen. Waarom niet combineren met andere fijne levensdeugden, dachten enkele dames voor ze aan hun jeneverwandeling begonnen. Soms liggen de goede ideeën echt voor de hand.. Kleine zus en haar manlief zijn liefhebbers geworden en schaften het boek Avontuurlijk Wandelen in Vlaanderen aan. De keuze viel op de Zwalmvallei, met "genieten van bronbeken en bloemrijke ruigten rond de Boembekemolen". Enig minpunt; in de fraaie omschrijving staat nergens vermeld dat laarzen geen overbodige luxe zijn. Niet getreurd, er is niemand in de modder gevallen. Het boek wist tevens ook niet dat we op zondag 8 november zelfs nog eens de zonnebril uit de zomerslaap mochten halen om op onze neus te zitten. Met zoveel streekgenoten op de been was dit zowaar ook een sociaal evenement. Bij deze een uitdaging voor uw volgende wandeling; The Greeting Game. Begroet iedere passerende bubbel op een andere manier. Na voor de hand liggende opties als hallo, goedendag en hey, merk je al snel dat je origineler moet worden. Eerst zijn er nog vrolijke alternatieven als elk zijnen dag, bonjours en hallokes, maar daarna krijgt de uitdaging een andere dimensie. Ter info: koekoek zeggen tegen een volwassen man met een hond leidt tot een vreemde blik van de voorbijganger en hilariteit van je bubbel. Alvast mijn excuses, jongeman.

Met veertigduizend stappen of meer dan dertig kilometer op de teller zijn de voorbije dagen voorbij gevlogen. Vandaag eigen ik mezelf het mandaat toe het tweede weekend van november tot Nationaal Wandelweekend om te dopen. Tot volgend jaar, iedereen.